Made in China, geloof ik tenminste…

`Ik moet je iets ontzettend grappigs vertellen!´

Krakend en onduidelijk klinkt de opgewekte stem van mijn vriendin in de auto in Nederland door mijn mobieltje in de keuken in Duitsland.

´Wacht even,´ breng ik hees uit. Frederik is net uit school en vertelt me een ingewikkeld verhaal over industriële afvalwaterzuivering. Mark hangt snotterig aan de eettafel. Hij is niet de enige. Max is al anderhalve week niet naar de Kita en krijst sinds een half uur ononderbroken. Sinds twee dagen kan ik nauwelijks meer praten door de keelpijn.

Lees verder

Woef!

De conversatie met mijn tweejarige zoon verliep ook gisteren via ons standaard patroon:

´Max, kijk eens; een hondje. Hoe doet het hondje?`
`…`
´Maximilian? Hondje! Wat zegt het hondje?´
`…`
Woef, woef, woef. Zo doet het hondje. Woef, woef. Zeg maar: Woef, woef!`
´…´

Lees verder

Loek

`En overleg eens of ze die leidingen niet gewoon met de hand kunnen buigen, dan ontstaat er ook weer meer druk.´ Mijn vader brengt mij per telefoon de basisprincipes van het loodgieten bij. In ons huis heersen sinds de renovatie Zuid-Italiaanse toestanden. De leidingen zijn te dun, waardoor er slechts een flauw straaltje – ik durf haast te beweren bruinachtig – water uit de douche komt vallen. Daarnaast eten we iedere dag pizza, omdat we ons nog steeds geen raad weten met die inductiekookplaat, laat staan met de combi-stoomoven.

Lees verder