De taartmaffia

`Ik haat het, ik haat het. Ik. Háát. Hét!´

Mijn handen omklemmen de beslagkom, mijn vingerkootjes zien wit. Ik moet me inhouden om dat ding niet op te tillen en met een enorme bonk weer op het aanrecht te knallen. Alles zit toch al onder het beslag: de nieuwgelegde natuurstenen vloer – met vet moet u natuurlijk wél uitkijken – de Nespresso melkopschuimer en de haren van mijn peuter, die aandachtig staat toe te kijken hoe zijn moeder met roodaangelopen gezicht en opengerukte blouse een taart bakt.

Lees verder

Advertentie

Lust in de Lage Landen

Mijn man was vroeger misdienaar. Dat is heel normaal in Duitsland. En waarschijnlijk ook in het Nederland van onder de grote rivieren. Als ik de term ´Grote Rivieren´ hoor, moet ik altijd een beetje meesmuilend lachen. Stel je voor dat een Amerikaan Nederland bezoekt. Die leest dan in zijn Lonely PlanetEurope, Africa and Asia over deze rivieren en denkt: `Geez, The Big Rivers. I definitely have to visit them. I lóve adventure!´

Lees verder

Glienicker Brücke

Tweede kerstdag, het is bijna middernacht. De versgevallen sneeuw knispert onder onze voeten. Verder is het doodstil. Roerloos buigen de takjes van de bomen en struiken diep door onder hun aangevroren witte last. Er zijn geen andere mensen en alleen de sterren verlichten het smalle kronkelpaadje door de ijskoude nacht. Op de heuvel verderop worden de imposante muren van het eeuwenoude Schloss Babelsberg zacht aangelicht. Sprookjesachtig en spookachtig tegelijk. Over de Havel – de rivier die Berlijn van Potsdam scheidt – hangen flarden mist. Maar misschien vergis ik mij en zijn de zacht deinende doorschijnende nevelstrengen witte wieven. Voor even hebben ze hun Schloss mogen verlaten en zwieren ze – zich onbespied wanend – over het pikzwarte water. Een elegante vrijheidsdans.

Lees verder