Een blauwe Kerst

Zoals algemeen bekend, heb je in iedere relatie de autist (met een manische drang naar orde) en de non-autist (met een vanzelfsprekende hang naar wanorde). Omdat het hier om een relatieve variant van autisme gaat én om associaties met deze ingrijpende stoornis verder te vermijden, worden ze in psychologisch vakjargon de MAD (Mens met Autistische Dwangneigingen) en de MELLOW (MEns die Luchtig Leeft Onder Wanorde) genoemd.

De enige uitzondering zijn huwelijken waarin beide partners Duits zijn. Daarin ontbreekt de MELLOW vaak geheel. Gek genoeg is in onze relatie nu juist mijn Duitse man de MELLOW en ík de MAD.

Lees verder

Advertentie

Het hondenverbond

Als er iets is, dat Mark en mij bindt, dan is het wel onze eenduidige visie op onze gezamenlijke toekomst: We willen nooit een hond.

Voordat ik nu heel hondenminnend Nederland over me heen krijg: Ik heb niets tegen honden. Als ik mijn best doe, dan kan ik ze zelfs best een beetje lief vinden. Ik like ook altijd alle hondenfoto´s op Facebook. Soms plaats ik er – nadat ik zo´n hond eerst gedurende lange tijd aangestaard heb – zelfs een reactie bij, waarin ik dan zoiets schrijf als: ´Wat een leuke welgevormde pootjes heeft hij.´ Ik denk dat een hondenbezitter dat graag hoort. Maar bijna altijd komt er dan commentaar terug in de trend van: ´Het is geen hij, het is een zij!´ Of bij bezitters van een tekkel: `Is dit cynisch bedoeld?´ Ik heb gewoon niet zo´n feeling met honden.

Lees verder

Knikker

De Duitsers zijn het meest romantische volk op aarde. Ik praat nu niet over de huis-tuin-en-keuken romantiek, zoals wij die als Nederlanders opvatten: roze rozen op Valentijnsdag – die rode waren echt twee keer zo duur schat! – of een candlelight dinner bij ´Van der Valk´ met voor deze gelegenheid een stukje passievrucht op de appelmoes. Ook met sex met een broeierige Italiaan op een piepend lits-jumeaux in Parijs heeft het niets te maken.

Lees verder